หากเป็นเรื่องเกี่ยวกับนายจ้างไม่จ่ายค่าจ้างสามารถไปยื่นเรื่องที่กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานในท้องที่ได้ครับ

จากประเด็นโฆษณารับทำประกันชีวิตผู้สูงอายุ ที่มีคำโฆษณาเป็นทำนองว่า ?รับทำประกันผู้สูงอายุทุกคน โดยไม่ต้องตรวจสุขภาพ? นั้น หลายต่อหลายคนน่าจะเกิดความสงสัยว่า คนสูงอายุที่มีโรคประจำตัว หรือมีอาการป่วยเจ็บ สามารถทำประกันชีวิตได้ตามคำโฆษณาหรือไม่?

เรื่องนี้คงต้องชี้แจงกันให้ชัดเจนครับว่า การรับทำประกันชีวิต ปกติแล้วต้องผู้เอาประกันภัย ก็มักจะทำสัญญาผ่านตัวแทนประกัน หรือเซลส์ขายประกัน แต่โดยหลักสัญญาประกันชีวิต ก็จะมีข้อความแสดงออก หรือแสดงการรับรองของผู้เอาประกันภัยว่า ตนมิได้ป่วยเป็นโรคต้องห้าม และลงลายมือชื่อรับรองไว้ ซึ่งเอกสารหรือคำรับรองนี้สำคัญมาก เพราะถือเป็นการแสดงเจตนายืนยันว่า ผู้เอาประกันภัยมิได้ป่วยเป็นโรคต้องห้าม เช่น โรคหัวใจ ความดัน หลอดเลือด มะเร็ง หรือโรคอื่นๆ
ดังนั้น การไม่ตรวจสุขภาพ จึงไม่ได้แปลความว่า คนสูงอายุที่เป็นโรคต้องห้ามจะสามารถเอาประกันภัยได้ตามคำโฆษณา เพราะคำโฆษณา ระบุแต่เพียงว่า ?ไม่ต้องตรวจสุขภาพ? ไม่ได้ระบุว่า ?ป่วยแล้วทำประกันได้? นะครับ

ดังนั้น ผู้สูงอายุ อาจตามไม่ทันเนื้อความในโฆษณา แล้วเข้าใจไปเองว่า ป่วยก็ทำประกันภัยได้ เพราะเขาไม่ตรวจสุขภาพนั้น เป็นการเข้าใจผิดอย่างยิ่ง
บริษัทรับประกันภัย เขาย่อมอ่านคำรับรองของผู้เอาประกันภัยเป็นสำคัญ ว่า ผู้เอาประกันภัย เป็นโรค หรือมีประวัติการรักษาพยาบาลโรคต้องห้ามหรือไม่ หากปรากฏว่า มีคำรับรองว่าผู้เอาประกันไม่มีข้อต้องห้ามแล้ว บริษัทรับประกันภัยก็จะออกกรมธรรม์ให้ เพื่อสนองรับและก่อให้เกิดสัญญารับประกันชีวิต หรือประกันสุขภาพ ตามแต่ประเภท
แต่หากต่อมา ผู้เอาประกันภัยเกิดความป่วยเจ็บ หรือเสียชีวิต บริษัทผู้รับประกันภัย เขาก็มีสิทธิตามกฎหมายที่จะตรวจสอบประวัติการรักษาพยาบาล หรือประวัติการเจ็บป่วย และหากพบว่า ผู้เอาประกันภัยรู้ทั้งรู้ว่าตนป่วยเจ็บ หรือเป็นโรคต้องห้าม แต่ไปให้คำรับรองไว้ว่าไม่เจ็บป่วย หรือเป็นโรคต้องห้าม เช่นนี้แล้ว ย่อมเข้าข่ายว่าผู้เอาประกันปิดบังข้อความจริงอันควรบอกกล่าวให้ผู้รับประกันภัยทราบ เป็นผลทำให้สัญญาตกเป็นโมฆียะ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 865 และบริษัทผู้รับประกันภัย อาจบอกล้าง หรือบอกเลิกสัญญาได้ทันทีครับ

การทำประกันภัย โดยหลักกฎหมายแล้ว ถือเอาหลักสุจริตมาบังคับใช้เป็นสำคัญ บุคคลใดมีเจตนาปกปิดข้อความจริง เช่น มีโรคประจำตัว หรือเป็นโรคต้องห้าม แล้วยังไปเสนอขอทำสัญญาประกันชีวิต โดยกรอกแบบฟอร์มยืนยันว่า ตนมิได้เป็นโรคต้องห้าม ซึ่งไม่ว่าจะเกิดจากปัญหาอื่น เช่น การไม่อ่านสัญญาหรือแบบฟอร์มที่ลงลายมือชื่อ (มีบ่อยที่สุด) เพราะเชื่อคำบอกเล่าของตัวแทนขาย การเสนอทำประกันโดยเข้าใจผิดว่าป่วยก็ทำได้ (จับประเด็นและตีความโฆษณาผิดไป) เช่นนี้ ถือว่าผู้เอาประกันภัยไม่สุจริตนะครับ การกระทำโดยสุจริตที่ศาลให้ความคุ้มครอง เช่น เป็นคนแข็งแรง และไม่มีประวัติการรักษาโรค แล้วขอทำประกัน โดยให้คำรับรองไปตามจริง แม้ต่อมาภายหลังจะตรวจพบมาเป็นโรคต้องห้าม เช่นนี้สัญญาไม่เป็นโมฆียะนะครับ เพราะถือว่าผู้เอาประกันภัยเสนอขอทำประกันโดยสุจริตมาแต่ต้น

โดยสรุปแล้ว ผมจึงอยากให้ทุกคนตระหนักและทำความเข้าใจถึงสัญญาประกันในรูปแบบต่างๆให้ดีครับ ผู้เอาประกันภัย เป็นผู้ทำคำเสนอขอเอาประกันนะครับ ส่วนบริษัทรับประกันจะเป็นผู้รับสนอง โดยการออกกรมธรรม์ให้ ดังนั้น คำโฆษณาต่างๆ จึงเป็นเพียงคำเชื้อเชิญให้มาทำคำเสนอครับ ซึ่งโดยปกติแล้วก็จะไม่ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของสัญญา แต่จะถือเป็นข้อผูกพันประการอื่นใด ซึ่งมีผลให้ผู้เอาประกันภัยต้องรับผิดตามคำโฆษณาหรือไม่ คงต้องรอผลตัวอย่างตามคำพิพากษาศาลฎีกาที่อาจจะมีต่อไปครับ

ด้วยความปรารถนาดี
ปรีชา หยกทองวัฒนา
ที่ปรึกษากฎหมาย/ทนายความ
www.splalaw.com

คุณต้องดำเนินการชำระหนี้ธนาคารให้แล้วเสร็จจึงจะโอนกรรมสิทธิ์ได้ครับ

โดยหลักแล้ว การฟ้องนั้นถือว่าผู้ให้เช่าซื้อได้บอกเลิกสัญญาแล้ว ดังนั้น หากคุณจะไปจ่ายค่างวดอีกคงไม่มีประโยชน์ ติดต่อผู้ให้เช่าซื้อเลยครับ หรือไปเจรจาที่ศาลแล้วค่อยจ่ายจะดีกว่า

ลักษณะคล้ายธุรกิจแชร์ลูกโซ่ครับ จะมีการชักชวนให้ร่วมลงทุนและจะมีเงินปันผลให้ จริงๆเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่นะครับ มีการเตือนกันมาตลอด การลงทุนที่รอเงินปันผลโดยไม่ต้องทำงานอะไร มักเป็นธุรกิจที่สุ่มเสี่ยงต่อการหลอกลวง คุณก็ควรรวมตัวกันหลายๆคน และไปแจ้งความ หากมีผู้เสียหายจำนวนมากพอก็ไปติดต่อร้องทุกข์ที่ดีเอสไอดูครับ ถ้าเข้าหลักเกณฑ์ดีเอสไออาจรับเป็นคดีพิเศษได้ หรือไปร้องที่สคบ.อีกช่องทางครับ แต่ต้องทำใจเรื่องการได้เงินคืนอาจยากครับ (ศึกษาดูจากเคสยูฟันได้ครับ)

ปรึกษาไปยังหน่วยงานที่รับทำพลาสปอร์ตเลยครับว่าต้องดำเนินการเช่นใด

ซื้อที่ดินห้ามโอน ย่อมมีความเสี่ยงเสมอ แม้จะทำเอกสารรัดกุมเพียงใดก็ตาม ไม่ทำการกระทำที่ผิดมาแต่ต้นถูกต้องได้ ฎีกาเตือนสติ!!!

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1365/2554
กรณีปัญหาเรื่องนี้ เกิดจากการที่โจทก์ตกลงขายที่ดินที่มีข้อกำหนดห้ามโอนกับจำเลย โดยโจทก์ทั้งสามและจำเลยได้หลีกเลี่ยงข้อกำหนดห้ามโอนตามกฎหมาย โดยตกลงซื้อขายที่ดินรวม 4 แปลงต่อกันในราคา 4,199,850 บาท แต่ทำเป็นสัญญาจะซื้อจะขาย แล้วโจทก์ทั้งสามส่งมอบการครอบครองที่ดินให้จำเลยเข้าปลูกสร้างอาคารชั้นเดียวจำนวน 21 หลัง และสร้างตลาดสดเก็บค่าเช่า โดยจดทะเบียนการเช่าให้จำเลยไว้เป็นเวลา 30 ปี เพื่ออำพรางการซื้อขายอีกทั้งโจทก์ทั้งสามยังทำพินัยกรรมไว้ด้วยว่า เมื่อโจทก์ทั้งสามถึงแก่ความตายให้ที่ดินของโจทก์แต่ละคนตกเป็นของจำเลยหรือทายาทผู้จัดการมรดกของจำเลย ต่อมาโจทก์ฟ้องขอให้เพิกถอนสัญญาจะซื้อจะขายและเพิกถอนพินัยกรรม ท้ายที่สุดศาลฎีกาตัดสินให้โจทก์ชนะคดี ซ้ำยังมีข้อความที่วินิจฉัย แสดงให้เห็นว่า ?การกระทำอันเป็นการหลีกเลี่ยงกฎหมาย ย่อมเป็นผลร้ายเสมอ? ตัวอย่างคดีนี้ จำเลยผู้จะซื้อที่ดินที่มีข้อกำหนดห้ามโอน แม้ชำระราคาไปแล้ว และศาลพิพากษาว่าสัญญาจะซื้อจะขายที่ดินเป็นโมฆะ ซึ่งคู่สัญญาสมควรที่จะได้กลับคืนสู่ฐานะเดิมตามกฎหมายก็ตาม แต่ตามข้อเท็จจริงคดีนี้ ศาลฎีกาก็มิได้พิพากษาหรือวินิจฉัยให้มีการคืนเงินค่าที่ดินให้แก่ผู้จะซื้อแต่อย่างใด โดยถือว่า การที่ผู้จะซื้อชำระหนี้ไป เป็นการกระทำการตามอำเภอใจเสมือนหนึ่งว่าเพื่อชำระหนี้โดยรู้อยู่ว่าตนไม่มีความผูกพันที่จะต้องชำระ จึงไม่มีสิทธิจะได้รับเงินดังกล่าวคืน
อุทาหรณ์/ข้อเตือนใจ
ที่ดินที่มีข้อกำหนดห้ามโอนตามกฎหมาย แม้จะหลีกเลี่ยงกันอย่าง หากศาลฟังข้อเท็จจริงว่า มีการจงใจซื้อขายที่ดินโดยหลีกเลี่ยงข้อกำหนดห้ามโอนตามกฎหมาย สัญญาที่เกิดขึ้นย่อมตกเป็นโมฆะ เพราะถือว่าเป็นนิติกรรมที่ต้องห้ามชัดแจ้งโดยกฎหมายนะครับ การชำระหนี้ที่เกิดตามมา จึงเป็นการชำระหนี้ตามอำเภอใจที่มิอาจเรียกคืนได้ ดังนั้น ที่ดินที่มีข้อกำหนดห้ามโอน แม้จะราคาถูก หรือที่สวยเพียงใด ผู้สนใจซื้อพึงยับยั้งชั่งใจและใช้ความระมัดระวังในการซื้อขายที่ดินประเภทนี้ด้วยนะครับ

ด้วยความปรารถนาดี
ปรีชา หยกทองวัฒนา
ที่ปรึกษากฎหมาย/ทนายความ

อาจต้องไปปรึกษากับธนาคารเรื่องการขอรีไฟแนนซ์โดยการเปลี่ยนผู้กู้ ซึ่งต้องเป็นไปตามเงื่อนไขของธนาคารครับ แต่หากโดยปกติแล้วจะต้องหาเงินมาปิดหนี้เก่าและทำการโอนที่ดินให้เรียบร้อยจึงดำเนินการเรื่องกู้ใหม่กับธนาคาร

คุณนิติ

คุณสามารถเจรจาไกล่เกลี่ยกับทางบริษัทได้เต็มที่เลยครับ เพราะทางบริษัทนั้นได้กำไรจากการขายบ้านไปแล้ว แต่จะเจรจาได้เพียงใดนั้นไม่อาจทราบได้ แต่กระบวนการฟ้องร้อง (หากบริษัทจะฟ้อง)ก็ใช้เวลานานและอาจขอผ่อนจ่ายกับศาลได้ คุณลองไปเจรจาดูครับ ยิ่งหากสามารถจ่ายงวดเดียวได้บริษัทก็อาจลดได้เยอะครับ ขอให้โชคดีครับ

สืบเนื่องจากเรื่องอุ้มบุญในบทความก่อนที่ได้เคยเขียนถึงการอุ้มบุญตามกฎหมายไทยมาแล้ว บทความนี้จึงเป็นข้อมูลเรื่องการอุ้มบุญตามกฎหมายต่างประเทศกันบ้างครับว่าแต่ละประเทศนั้นมีกฎหมายหรือบทบัญญัติเช่นใด ลองอ่านเป็นความรู้ได้ครับ

ประเทศอินเดีย
ได้นำเทคโนโลยีช่วยเจริญพันธุ์มาใช้ก่อนที่จะตรากฎหมายมาบังคับใช้เมื่อประมาณ 10 ปีก่อน กรณีหญิงชาวอินเดียได้รับจ้างตั้งครรภ์ให้กับนายจ้าง เพื่อหาเงินมารักษาสามีที่พิการ จึงเกิดประเด็นเรื่องกฎหมายและจริยธรรมในสังคมตามมา จนกระทั่งปี พ.ศ. 2545 ได้มีกฎหมายอนุญาตให้หญิงรวมถึงหญิงที่ยังไม่แต่งงานสามารถตั้งครรภ์แทนผู้อื่นได้ ไม่ว่าจะในลักษณะอาสาหรือรับจ้าง

ปัจจุบันการตั้งครรภ์แทนกลายเป็นธุรกิจที่สามารถหารายได้อย่างง่ายดาย บางหมู่บ้านในประเทศอินเดียนั้นการรับจ้างตั้งครรภ์แทนเป็นอาชีพที่ทำรายได้ให้แก่ผู้หญิงชาวอินเดียเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะคู่สมรสชาวตะวันตกที่ไม่สามารถมีบุตร หรือแม้แต่คู่สมรสชาวเกย์ ลูกค้าส่วนใหญ่นั้นมาใช้บริการในลักษณะการท่องเที่ยวทางการแพทย์

ประเทศอังกฤษ
มีกฎหมายเกี่ยวกับการรับตั้งครรภ์แทนที่สลับซับซ้อนโดยกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการรับตั้งครรภ์แทนโดยตรงมีสองฉบับ ซึ่งมีวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกัน ได้แก่

1.SurrogacyArrangementAct1985 มีวัตถุประสงค์ในการควบคุมไม่ให้มีการตั้งครรภ์แทนในเชิงพาณิชย์ โดยถือว่าการจัดหาเป็นคนกลางเพื่อให้มีการตั้งครรภ์แทนเกิดขึ้นและการโฆษณาชักจูงให้มีการตั้งครรภ์แทนเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย

2.HumanFertilisationandEmbryologyAct1990 มีวัตถุประสงค์หลักที่จะควบคุมการให้บริการทางการแพทย์ที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีช่วยการเจริญพันธุ์ทางการแพทย์และศึกษาวิจัยตัวอ่อนมนุษย์

ปัจจุบันการรับตั้งครรภ์แทนนั้นไม่ใช่สิ่งที่ต้องห้ามตามกฎหมาย SurrogacyArrangementAct1985 ไม่ว่าจะเป็นการรับตั้งครรภ์แทนเพื่อประโยชน์ในเชิงพาณิชย์หรือไม่ก็ตาม แต่กำหนดให้สัญญารับจ้างตั้งครรภ์แทนในประเทศอังกฤษเป็นสัญญาที่ไม่อาจฟ้องร้องบังคับคดีได้ไม่ว่าโดยคู่สัญญาฝ่ายใดโดยผลของบทบัญญัติของกฎหมายนี้ คู่สมรสที่ว่าจ้างจึงไม่อาจฟ้องร้องบังคับให้หญิงที่รับตั้งครรภ์แทนส่งมอบเด็กแก่ตนเองได้ และในทำนองเดียวกัน หญิงที่รับตั้งครรภ์แทนก็ไม่อาจเรียกร้องให้คู่สมรสที่ว่าจ้างชำระค่าตอบแทนตามสัญญาได้เช่นกัน ห้ามคนกลางซึ่งจัดให้มีการตั้งครรภ์แทนมิให้แสวงหาประโยชน์ในเชิงพาณิชย์จากการนั้น เว้นแต่จะเป็นการให้คำปรึกษาหรือจัดให้มีการตั้งครรภ์แทนได้มิได้มุ่งทางการค้าหรือหากำไร และห้ามมิให้มีการโฆษณาเกี่ยวกับการตั้งครรภ์แทนใดๆ นอกจากนี้ยังกำหนดความรับผิดแก่บุคคลที่เกี่ยวข้องกับการโฆษณา เช่น เจ้าของ บรรณาธิการ ผู้พิมพ์โฆษณา หรือผู้แจกจ่ายหรือกระจายข้อความนั้นอีกด้วย

ประเทศสหรัฐอเมริกา
สิทธิและเสรีภาพในการสืบพันธุ์เป็นสิ่งที่ได้รับการรับรองภายใต้รัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกา ประกอบกับความเจริญก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยีช่วยการเจริญพันธุ์ทางการแพทย์ และการมีองค์กรเอกชนที่ดำเนินการเป็นคนกลางในการจัดให้มีการตั้งครรภ์แทนอย่างเป็นระบบ ทำให้ประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นประเทศที่มีการรับตั้งครรภ์แทนมากที่สุดในโลก แต่ก็ยังไม่มีกฎหมายเกี่ยวกับการตั้งครรภ์แทนในระดับรัฐบาลกลาง (Federal law) ออกมาใช้บังคับ คงมีแต่กฎหมายในระดับมลรัฐ ซึ่งบางรัฐถือว่าการตั้งครรภ์แทนโดยการจ่ายค่าตอบแทนเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย ในขณะที่บางรัฐมีกฎหมายอนุญาตให้ทำได้ โดยขึ้นอยู่กับแนวนโยบายแต่ละมลรัฐ

กลุ่มที่กำหนดโทษทางอาญาไว้สำหรับการกระทำที่เกี่ยวข้องกับการรับตั้งครรภ์แทน ซึ่งมี 6 มลรัฐ ได้แก่ มิชิแกน ยูทาห์ วอชิงตัน นิวยอร์ค เคนตั๊คกี้ ดิสทริออฟโคลัมเบีย

กลุ่มที่ถือว่าสัญญารับจ้างตั้งครรภ์แทนชอบด้วยกฎหมายและสามารถนำมาฟ้องร้องบังคับคดีได้ ซึ่งมีจำนวน 4 มลรัฐ คือ นิวแฮมเชียร์ เวอร์จิเนีย ฟลอริดา และเนวาดา

ประเทศฝรั่งเศส
การรับตั้งครรภ์แทนที่ไม่มีประโยชน์ทางพาณิชย์และคนกลางเข้ามาเกี่ยวข้องก็ไม่ถือว่าเป็นการกระทำที่ขัดต่อกฎหมาย สำหรับสถานะความเป็นบิดามารดาของเด็กที่เกิดจากการรับตั้งครรภ์แทนเป็นไปตามหลักกฎหมายแพ่ง โดยถือตามหลักการที่ว่า หญิงที่ให้กำเนิดเป็นมารดาที่ชอบด้วยกฎหมายของเด็กและหากหญิงนั้นมีสามีที่ชอบด้วยกฎหมาย ชายผู้เป็นสามีย่อมเป็นบิดาที่ชอบด้วยกฎหมายของเด็กนั้น อย่างไรก็ตาม ข้อสันนิษฐานดังกล่าวนี้สามารถที่จะพิสูจน์หักล้างได้ หากมีการรับตั้งครรภ์แทนที่เกิดขึ้นด้วยวิธีการผสมเทียมโดยการฉีดเชื้อของชายที่ว่าจ้างเข้าไปในมดลูกของหญิงที่รับตั้งครรภ์แทน หญิงที่รับตั้งครรภ์แทนนั้นจะเป็นมารดาที่ชอบด้วยกฎหมายของเด็ก และในทางปฏิบัติ ชายที่ว่าจ้างนั้นจะได้รับการจดแจ้งว่าเป็นบิดาที่ชอบด้วยกฎหมายของเด็ก ส่วนคู่สมรสของชายนั้นจะต้องรับเด็กเป็นบุตรบุญธรรมต่อไป

ประเทศสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี
ประเทศเยอรมนีมีแนวคิดในการห้ามการตั้งครรภ์ลักษณะพิเศษที่ไม่เป็นไปตามธรรมชาติไว้อย่างเคร่งครัด โดยรัฐบาลได้ออกกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการรับตั้งครรภ์แทนสองฉบับ ได้แก่ กฎหมายว่าด้วยคนกลางในการรับเด็กเป็นบุตรบุญธรรม (Adoptionsvermittlungsgesetz1989) โดยห้ามการจัดหาหญิงที่ประสงค์จะรับตั้งครรภ์แทนให้แก่คู่สมรสที่จะว่าจ้างให้มีการตั้งครรภ์แทนหรือหาคู่สมรสที่ต้องการจะว่าจ้างให้แก่หญิงที่ประสงค์จะรับตั้งครรภ์แทน รวมทั้งห้ามมิให้มีการโฆษณาเกี่ยวกับการกระทำดังกล่าวด้วย และกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองตัวอ่อน (Embryonenschutzgesetz1990) โดยบัญญัติห้ามแพทย์ใช้เทคนิคการผสมเทียมโดยการฉีดเชื้อหรือย้ายฝากตัวอ่อนให้แก่หญิงที่มีความประสงค์ที่จะส่งมอบเด็กให้แก่คู่สมรสที่ว่าจ้างตามสัญญารับตั้งครรภ์แทน การฝ่าฝืนต่อบทบัญญัตินี้ถือเป็นการกระทำผิดทางอาญาที่มีโทษทั้งจำคุกและปรับตามกฎหมาย โดยผลของกฎหมายฉบับนี้ การรับตั้งครรภ์แทนจึงเป็นสิ่งที่ต้องห้ามตามกฎหมาย

เห็นได้ชัดเจนครับว่าประเทศอินเดียเป็นประเทศที่อนุญาตให้มีการอุ้มบุญได้ค่อนข้างจะเสรี ซึ่งถือเป็นอาชีพที่สร้างรายได้ของหญิงอินเดียส่วนหนึ่งเลยทีเดียว เราอยากให้ประเทศของเราเป็นแบบไหนกันครับ

ด้วยความปรารถนาดี
ปรีชา หยกทองวัฒนา
ที่ปรึกษากฎหมาย/ทนายความ
www.splalaw.com

ติดต่อสอบถามที่สำนักงานที่ดินในท้องที่เลยครับ

หมิ่นประมาท กับดุลพินิจในการรอลงอาญา

หมิ่นประมาท กับดุลพินิจในการรอลงอาญา

เป็นที่ทราบกันโดยทั่วไปแล้วว่า คดีอาญาข้อหาหมิ่นประมาท เป็นคดีความผิดเล็กน้อย และเป็นความผิดอันยอมความได้ แม้โดยมากจะเป็นที่รู้กันว่า คดีประเภทนี้ ศาลมีโอกาสที่จะพิพากษาให้รอการลงโทษได้มากกว่าการที่จะพิพากษาให้จำเลยที่กระทำผิดต้องโทษจำคุกเพราะว่าเป็นคดีอาญาประเภทความผิดที่ไม่ร้ายแรง ถ้าผู้กระทำความไม่เคยกระทำผิดมาก่อน และมีเหตุสมควรให้รอการลงโทษอื่นๆ

อย่างไรก็ตาม ตามที่เป็นข่าวตามหน้าสื่อต่างๆ จะเห็นได้ว่า คดีหมิ่นประมาทด้วยการโฆษณาบางกรณี ศาลอาจพิพากษาลงโทษจำเลยโดยไม่รอลงอาญาได้นะครับ เรามาดูองค์ประกอบ หรือเหตุที่ศาลหยิบยกมาวินิจฉัยกันแบบสรุปนะครับ

1.พิจารณาจากตัวผู้กระทำความผิด เช่น เป็นคนมีความรู้สูง เป็นคนมีชื่อเสียง เป็นคนที่เป็นบุคคลสาธารณะ ที่มีโอกาสที่จะชี้นำทางสังคมได้


2.ใช้สื่อสาธารณะในการใส่ความบุคคลอื่น


3.เรื่องที่ใส่ความ ไม่เป็นความจริง หรือ เป็นความจริงแต่ไม่ใช่เรื่องที่สังคมควรรับรู้


4.ทำให้เกิดความเสียหายแก่ผู้ถูกใส่ความเป็นอย่างมาก โดยอาจพิจารณาสถานะทางสังคมของผู้เสียหายประกอบด้วย


การใส่ความบุคคลอื่น เป็นสิ่งที่กฎหมายให้ความคุ้มครองไว้นะครับ การเผยแพร่ข้อเท็จจริงใดๆไปตามสื่อสาธารณะ แม้บางเรื่องเป็นความจริง แต่หากเป็นการใส่ความผู้อื่น ก็อาจเข้าข่ายเป็นความผิดอาญาได้ครับ ในปัจจุบันจึงต้องพึงระวังและไตร่ตรองถึงการพูดพาดพิงถึงบุคคลอื่นให้ดี ยิ่งเป็นบุคคลที่อยู่ในแวดวงสื่อสารมวลชนยิ่งต้องพึงระวังนะครับ ตัวอย่างก็มีให้เห็นกันแล้ว ไม่ว่าจะเป็นกรณี พิธีกรชื่อดังที่ศาลไม่รอลงอาญา และล่าสุดคือ กรณีนักการเมืองคนหนึ่งที่ศาลได้พิพากษาให้จำคุก 1 ปี โดยไม่รอลงอาญาเช่นกันครับ

ด้วยความปรารถนาดี

ปรีชา หยกทองวัฒนา

ที่ปรึกษากฎหมาย/ทนายความ

www.splalaw.com

คำถามมีข้อเท็จจริงยังไม่ชัดเจนนะครับ ขอแยกตอบเป็นกรณีตามนี้ครับ

1. หากเป็นที่ดินมีโฉนด ก็สามารถฟ้องขับไล่ได้ครับ แต่ผู้ครอบครองอาจยกข้อต่อสู้เรื่องครอบครองปรปักษ์ขึ้นเป็นข้ออ้าง เพื่อแสดงต่อศาลได้เช่นกันครับ หลักเกณฑ์การครอบครองปรปักษ์ ก็คือ ครอบครองโดยสงบ เปิดเผย ด้วยเจตนาเป็นเจ้าของ นานกว่า 10 ปี ครับ

2. หากเป็นที่ดินมือเปล่าที่มีแต่เพียงสิทธิครอบครอง (หมายถึง ที่ดินประเภทที่ไม่มีกรรมสิทธิ์ เช่น นส.3/ นส.3ก/ที่เสียภาษีบำรุงท้องที่...) ผู้ครอบครองต้องใช้สิทธิครอบครองที่ดินด้วยนะครับ จะครอบครองเอง หรือให้บุคคลอื่นครอบครองแทนก็ได้ แต่หากมีบุคคลภายนอกมาแย่งการครอบครอง กฎหมายก็กำหนดให้ผู้ที่เข้ามาแย่งการครอบครอง เป็นผู้มีสิทธิครอบครอง หากครอบครองโดยสงบ เปิดเผย นานกว่า 1 ปี ครับ

ดังนั้น การถือครองที่ดิน พึงต้องระมัดระวัง และหมั่นไปดูแลที่ดินของตัวเองกันด้วยนะครับ

ด้วยความปรารถนาดี
ทนายปรีชา หยกทองวัฒนา

ทนายอาสา ทนายความอาสา เป็นคำทั่วไปที่ใช้เรียกทนายความ ที่ทำหน้าที่ทนายความให้แก่ลูกความ โดยไม่คิดค่าตอบแทนจากลูกความครับ ส่วนจะมีรายได้ทางอื่นหรือไม่ ก็แล้วแต่กรณีนะครับ แต่โดยพื้นฐาน คือ ทนายความที่มีจิตอาสา ให้การช่วยเหลือทางกฎหมายให้แก่ลูกความโดยไม่มีค่าตอบแทน งานที่ทนายอาสาทำให้ได้ ก็เป็นงานทนายความ ซึ่งมีทั้งงานว่าความในศาล และงานให้คำปรึกษากฎหมายครับ จะขอยกตัวอย่างทนายอาสาให้เห็นภาพดังนี้ครับ

-ทนายขอแรง ถือเป็นทนายอาสาอย่างหนึ่งครับ เป็นทนายความที่ขึ้นทะเบียนชื่อไว้ตามศาลต่างๆ ทำหน้าที่เป็นทนายความให้กับคู่ความในคดี กรณีที่คู่ความนั้นๆ ร้องขอจากศาลว่าต้องการทนายความ เช่น จำเลยคดีอาญาที่ต้องการทนายความเพื่อว่าต่างแก้ต่างคดี โดยปกติ ทนายขอแรงก็จะไม่เรียกเก็บค่าทนายจากลูกความครับ แต่จะได้ค่าตอบแทนในการทำคดีจากศาล ภายหลังจากคดีนั้นสิ้นสุดแล้วครับ ส่วนการที่ลูกความเกิดความพึงพอใจในการทำงาน และช่วยเหลือทนายขอแรงโดยให้ค่าทำงาน ค่าเดินทาง ก็สามารถทำได้ครับ

-ทนายอาสาในองค์กรต่างๆ เช่น สภาทนายความฯ สมาคมทนายความฯ สมาคมนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ สภาสตรีแห่งชาติ หรือ ทนายอาสาในองค์กรไม่แสวงหากำไรอื่นๆ (NGO) ซึ่งอาจมีทั้งที่อยู่ในรูปแบบ สมาคม มูลนิธิ หรือองค์กรที่ไม้ได้จดทะเบียน รวมถึงภาคเอกชนอื่นๆที่เสนอตัวช่วยเหลือสังคมโดยไม่คิดค่าตอบแทน ซึ่งมีหลายแหล่งมากครับ ที่คอยทำงานช่วยเหลือสังคม ทนายความจำพวกนี้ เป็นจิตอาสาที่อาจสังกัดอยู่ในองค์กรต่างๆ ทำหน้าที่เป็นทนายอาสากรณีมีคนเดือดร้อน ร้องขอความช่วยเหลือในรูปแบบต่างๆ ซึ่งเขาอาจมีรายได้จากเงินช่วยเหลือจากองค์กรนั้นๆได้บ้างครับ แต่ทนายอาสาก็จะไม่เรียกเก็บค่าวิชาชีพทนายจากลูกความเป็นสำคัญครับ ส่วนขั้นตอนการให้การช่วยเหลือ เป็นเรื่องที่บุคคลผู้เดือดร้อน ต้องเข้าไปชี้แจงแถลงไขให้ผู้รับเรื่องเขาพิจารณา ว่าจะให้ความช่วยเหลือได้หรือไม่ หรือเพียงใดครับ
 

ความเห็นทางกฎหมายของทนายปรีชากรณีบ้านยุบ!!! #ทนายปรีชา

กรณีการซื้อขายบ้านในโครงการจัดสรร เป็นการซื้อขายที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างประเภทบ้านจัดสรร ที่ผู้ซื้อย่อมต้องมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อใช้เป็นที่อยู่อาศัย การซื้อขายจึงเป็นการซื้อที่ดินที่มีราคารวมสิ่งปลูกสร้างคือบ้าน ตัวบ้าน และที่ดินโดยรอบบ้าน จึงเป็นวัตถุแห่งหนี้ครับ
ตามหลักสัญญาซื้อขาย ในเรื่องของหน้าที่ความรับผิดของผู้ขาย มีกฎหมายบัญญัติให้ผู้ขายต้องรับผิดในความชำรุดบกพร่องของทรัพย์สินที่ซื้อขาย กล่าวคือ บ้านและที่ดินสำหรับใช้อยู่อาศัย วิญญูชน (คนทั่วไป) คงมุ่งหวังที่จะใช้ประโยชน์ในการอยู่อาศัยตลอดไป (เปรียบเทียบกับการอนุมัติระยะเวลาผ่อนชำระบ้านที่ธนาคารกำหนดให้ผ่อนได้สูงสุดถึง 30 ปี ย่อมหมายความว่า บ้านจัดสรรทั่วไป โดยเฉพาะส่วนที่เป็นโครงสร้าง ย่อมสมควรที่จะใช้งานได้ตามปกติเป็นระยะเวลานานใกล้เคียงกัน) ซึ่งตามมาตรฐานสากล คงต้องเป็นไปตามหลักทางสถาปัตยกรรม และวิศวกรรมครับ

สำหรับการที่บ้านจัดสรรโครงการดัง เกิดเหตุดินยุบตัวอย่างหนัก บางบ้านยุบตัวลึกลงไปถึง 50 cm. ซึ่งเกิดขึ้นภายหลังจากการรับมอบทรัพย์สินมานานระยะหนึ่งแล้ว ตามหลักกฎหมาย จึงเป็นกรณีที่เกิดความชำรุดบกพร่อง (พื้นดินส่วนโรงรถทรุดตัวอย่างหนัก) แก่ทรัพย์สินที่ซื้อขาย ภายหลังจากส่งมอบแล้ว และความชำรุดดังกล่าว เป็นความชำรุดที่ไม่อาจเห็นได้ในขณะส่งมอบทรัพย์สิน เป็นเหตุให้ผู้ซื้อเสื่อมประโยชน์ในการใช้สอยทรัพย์สินที่ซื้อขาย เช่นนี้ ผู้ขายยังมีหน้าที่ต้องรับผิดในการแก้ไขเยียวยาผลร้ายตามสัญญาซื้อขายนะครับ

ส่วนผู้ขายจะเยียวยาด้วยวิธีการใด เป็นอีกเรื่องหนึ่งครับ แต่ตามหลักกฎหมาย การทรุดตัว หากเกิดขึ้นขนาดหนักจนถึงขนาดไม่สามารถอยู่อาศัยในบ้านได้เลย ผู้ซื้ออาจใช้สิทธิบอกเลิกสัญญาซื้อขาย โดยให้ผู้ขายชดใช้ค่าบ้านคืน ก็อาจทำได้ครับ ประเด็นสำคัญคือ สิทธิในการเรียกให้ผู้ขายแก้ไขเยียวยา ผู้ซื้อจะต้องใช้สิทธิทางศาลภายในกำหนดอายุความ 1 ปี นับแต่วันที่พบความชำรุดบกพร่องนะครับ