ความรับผิดของผู้ค้ำประกัน
โดยปกติ ผู้ค้ำประกันจะรับผิดเหมือนตนเป็นลูกหนี้เสียเอง ดังนั้น จึงรับผิดเท่าที่ลูกหนี้ต้องรับผิด เว้นแต่ มีข้อตกลงพิเศษว่าจะรับผิดเกินกว่าลูกหนี้หรือน้อยกว่าลูกหนี้ เช่น ตกลงจะไม่ยกเรื่องหนี้ขาดอายุความมากล่าวอ้างซึ่งเป็นการรับผิดเกินกว่าลูกหนี้ หรือการจำกัดความรับผิดซึ่งเป็นการรับผิดน้อยกว่าลูกหนี้ เป็นต้น
นอกจากนี้ ผู้ค้ำประกันจะต้องรับผิด รวมทั้งดอกเบี้ย ค่าสินไหมทดแทน รวมค่าภาระติดพันอันเป็นอุปกรณ์แห่งหนี้ เช่น ค่าขนส่ง ค่าประกันภัย ในการที่ตนค้ำประกันการซื้อสินค้าด้วย และยังต้องรับผิดค่าฤชาธรรมเนียมศาลที่ลูกหนี้ต้องใช้ให้เจ้าหนี้ด้วย แต่ในเรื่องค่าฤชาธรรมเนียมศาล ผู้ค้ำประกันจะเสียก็ต่อเมื่อ เจ้าหนี้เรียกให้ผู้ค้ำประกันชำระก่อนแล้วค่อยฟ้องร้อง หากฟ้องก่อน ผู้ค้ำประกันไม่ต้องรับผิดในค่าฤชาธรรมเนียมศาลนั้นเลย