การตกลงยกเลิกภาระจำยอมก็ดี การตกลงเปลี่ยนแปลงเงื่อนไข หรือตกลงเปลี่ยนแปลงทางภาระจำยอม สามารถทำได้โดยความยินยอมของเจ้าของที่ดินภารยทรัพย์และเจ้าของที่ดินสามยทรัพย์ครับ ยกเลิกฝ่ายเดียวทำไม่ได้นะครับ

การเจรจาคงต้องหาคนที่มีทักษะสักนิดแล้วละครับ การเสนอเงินทดแทนน่าจะช่วยให้บรรยากาศการพูดคุยดีขึ้นและง่ายขึ้นด้วยครับ

การกระทำอื่นใดที่ทำให้ที่ดินข้างเคียงเสียหาย อาจเป็นละเมิดได้ครับ ผู้ได้รับความเสียหายมีสิทธิฟ้องบังคับค่าเสียหายได้

การตรวจสอบทะเบียนที่ดิน ไปตรวจดูได้ที่สำนักงานที่ดินท้องที่ที่ตั้งของที่ดินครับ ตรวจจากสารบบแปลงเดิม (แปลงคง)

ลองตรวจสอบดูนะครับ

เป็นการกำหนดวิธีการจ่ายเงินโบนัสครับ นายจ้างสามารถกำหนดได้ตามสมควร เพราะเงินโบนัสไม่ใช่ค่าจ้าง จึงสามารรถทำได้ครับไม่เป็นการฝ่าฝืนต่อกฎหมายแรงงานครับ

กรณีนี้เป็นคดีอาญาครับ ทางตำรวจจะต้องทำสำนวนเพื่อส่งฟ้องศาล ลองติดตามเรื่องสำนวนกับทางตำรวจดูครับ โดยแจ้งว่าเราประสงค์จะดำเนินคดี เนื่องจากผู้กระทำผิดไม่เยี่ยวยาความเสียหายแก่เรา อาจจะช้าหน่อยต้องทำใจครับ ในส่วนประกันนั้นจะไม่ค่อยยอมจ่ายซึ่งอาจจะต้องฟ้องร้องครับ

กรณีนี้อาจเป็นการฉ้อโกงได้ ลองรวบรวมหลักฐานต่างๆไปแจ้งความข้อหาฉ้อโกงนะครับ เพื่อให้ตำรวจตรวจสอบและรวบรวมหลักฐาน และส่งให้อัยการฟ้องต่อไปครับ

ในกรณีนี้ ถือว่าเป็นการเข้าไปในอสังหาริมทรัพย์ของผู้อื่นโดยไม่มีเหตุอันควร และใช้กำลังประทุษร้าย ในส่วนที่มีการหวงกั้นให้เป็นพื้นที่ส่วนตัวซึ่งไม่สามารถเข้าไปได้ จึงสามารถแจ้งความดำเนินคดีในข้อหาบุกรุกได้ และข้อหาทำร้ายร่างกายด้วยครับ

จริงๆแล้วในกรณีเช่นนี้ หากยังไม่ได้รับเงินค่าซ่อมตามที่ได้ตกลงกันไว้ ก็ยังไม่ควรส่งมอบเครื่องยนต์ไปนะครับ เพราะตามกฎหมายแล้วทางผู้ซ่อมมีสิทธิยึดหน่วงเครื่องไว้จนกว่าผู้ว่าจ้างจะชำระราคาครบครับ
หากส่งมอบไปแล้วและผู้ว่าจ้างไม่จ่ายเงินก็คงต้องดำเนินการทางกฎหมายครับ โดยเริ่มจากการทวงถามโดยทนายความ ไปจนถึงขั้นฟ้องร้อง ซึ่งกรณีนี้เป็นเรื่องของการจ้างทำของตามกฎหมายแล้วไม่ต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือก็สามารถฟ้องร้องได้ครับ

ตามกฎหมายที่แก้ไขใหม่ (พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงานฉบับที่ 2 พ.ศ.2551) ในมาตรา 23 ได้แก้ไขใหม่ โดยนายจ้างสามารถจ้างงานได้สูงสุดไม่เกิน 9 ชั่วโมงต่อวัน แต่รวมแล้วไม่เกิน 48 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ โดยมีอย่างน้อยหนึ่งวันทำงานไม่เกินแปดชั่วโมง อย่างของคุณการหยุดเสาร์เว้นเสาร์เป็นการชดเชยเวลาซึ่งถูกต้องตามกฎหมายแล้วครับ

ในกรณีของการเปิดเผยข้อมูลบริษัท หากจะถูกแจ้งความดำเนินคดีเป็นคดีอาญานั้น น่าจะเป็นกรณีหมิ่นประมาท คือ การใส่ความผู้อื่นต่อบุคคลที่สาม โดยประการที่น่าจะทำให้ผู้อื่นนั้นเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง ต้องลองพิจารณาดูว่า เราพูดอะไรไปบ้าง ถึงขั้นทำให้บริษัทเสียหายหรือไม่ หากไม่ถึงขัั้นเสียหายก็ไม่ต้องกังวลใจครับ และความผิดในข้อหานี้ก็สามารถยอมความได้ครับ
กรณีบริษัทจะฟ้องร้องเป็นคดีแพ่ง ก็ต้องดูว่าเรามีข้อสัญญากับบริษัทหรือไม่ หรือการกระทำของเราเป็นการละเมิดต่อบริษัทหรือไม่ ผมว่าไม่น่ากังวลใจมาก ไว้ถูกฟ้องจริงแล้วค่อยว่ากันครับ เรามีทีมทนายที่มีประสบการณ์ครับ

การกำหนดเวลาทำงานระหว่างวัน โดยทั่วๆไปนายจ้างสามารถกำหนดได้อิสระ แต่ไม่เกินสัปดาห์ละ 48 ชั่วโมงครับ แต่ลักษณะของงานก็มีผลต่อการกำหนดเวลาทำงานได้เหนือนกันครับ ว่าแต่คุณ puriku27 ทำงานลักษณะใดครับ เผื่อจะตอบได้เจาะจงกว่านี้ครับ

กรณีนี้เมื่อพิจารณาจากข้อเท็จจริงเท่าที่แจ้งมา ตอบได้ ดังนี้

ข้อ 1. จากข้อความ ? หากไม่ได้สินค้าครบจะคืนเงินทุกบาททุกสตางค์? ทำให้เราหลงเชื่อนั้น ยังไม่ปรากฎเจตนาฉ้อโกงในทางอาญาชัดเจน แต่เป็นความรับผิดในทางแพ่งที่เกี่ยวกับสัญญามากกว่า เว้นเสียจากมีพฤติการอื่นๆประกอบมากกว่านี้ เช่น ได้เงินแล้วปิดหน้าเวป หรือโอนเงินแล้วไม่สามารถติดต่อได้ เจตนาในทางอาญาฐานฉ้อโกงจะชัดเจนขึ้น และการจะเป็นฉ้อโกงประชาชนหรือไม่ ต้องดูที่เจตนาในการแสดงข้อความเท็จต่อประชาชนและจำนวนผู้เสียหายประกอบด้วย

ข้อ 2.การดำเนินการทางกฎหมายในทางแพ่งสามารถฟ้องร้องได้ในเรื่องผิดสัญญา โดยให้ชำระเงินคืนพร้อมดอกเบี้ย ส่วนในทางอาญาน้ำหนักยังน้อยแต่อาจไปแจ้งความ เพื่อให้สามารถมาตกลงกันในชั้นพนักงานสอบสวนได้ (หากพนักงานสอบสวนรับแจ้ง)

ต้องขอโทษสำหรับหลายๆคำถามที่ยังไม่ได้ตอบให้นะครับ

เนื่องจากสำนักงานฯได้รับผลกระทบจากน้ำท่วม รวมถึงระบบ internet ก็ยังไม่ได้รับการแก้ไข การดำเนินการหลายๆเรื่องที่เกี่ยวข้องกับสำนักงาน รวมถึงงานประจำค่อนข้างล่าช้าเป็นอย่างมาก

กระทู้หลายๆคำถามถ้าไม่ยากมาก และไม่ต้องค้นคว้าผมจะพยายามเร่งทยอยตอบให้เมื่อมีเวลานะครับ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมครับ

ต้องขออภัยที่มาตอบช้านะครับ พอดีติดธุระเรื่องงานและการเข้าไปสะสางเอกสารที่ทำงาน ซึ่งถูกน้ำท่วมครับ ไม่ว่างเข้ามาตอบเลยครับ

เรื่องที่คุณtiti ถามมาพอจะตอบแบบตรงไปตรงมาได้ดังนี้นะครับ

1. สามี-ภรรยา ที่ไม่ได้จดทะเบียนสมรสนั้น โดยหลักทรัพย์สินที่ทำมาหาได้ร่วมกันจะเป็นกรรมสิทธิ์รวมครับ (มีสิทธิคนละครึ่ง) แต่ กรณีของคุณที่ถามมา ข้อเท็จจริงค่อนข้างชัดว่า สามีรับราชการ (งานส่วนตัว) ภรรยาก็ทำงานรับจ้าง ต่างฝ่ายต่างมีงานแยกจากกันชัดเจน เช่นนี้ เงินที่ทำมาหาได้ จึงเป็นเงินสินส่วนตัวของแต่ละฝ่ายแยกจากกันครับ

2. สามีภรรยาที่ไม่จดทะเบียนสมรส ภรรยา ย่อมไม่อาจเอาผิดสามีในเรื่องการไปมีภรรยาน้อยได้ครับ เพราะไม่มีสถานะทางกฎหมายเป็น "คู่สมรส" ครับ

3. เรื่องหนี้สินระหว่างอยู่กินกัน ถ้าใช้ชื่อภรรยา ในการทำนิติกรรม คงจะไม่อาจไปฟ้องบังคับให้สามีรับผิดชอบได้ครับ คงเป็นเรื่องภายในที่ต้องคุยกันเองแล้วครับ

ผมเคยทำคดีฟ้องกรรมสิทธิ์รวมระหว่างสามีภรรยาที่ไม่จดทะเบียน ซึ่งกรณีนั้นค่อนข้างชัดว่ามีการทำมาหาได้ร่วมกันและนำเงินไปซื้อทรัพย์สิน ทรัพย์สินที่ซื้อจึงเป็นกรรมสิทธิ์รวมครับ ถ้ามีข้อเท็จจริงเพิ่มเติมก็แจ้งมาได้ครับ เพราะเรื่องครอบครัวส่วนใหญ่มีรายละเอียดเยอะ อาจทำให้แง่มุมทางกฎหมายเปลี่ยนได้ครับ

เป็นข่าวในสังคมกฎหมายนะครับ เอามาลงเผยแพร่เป็นข้อมูลความรู้ครับ
(ขออภัยที่จำแหล่งข่าวไม่ได้ครับ)

ประหารชีวิตนักโทษยาเสพย์ติด

เรือนจำกลางบางขวาง ฉีดยาประหารชีวิตนักโทษคดีค้ายาเสพติด 2 รายซ้อน พร้อมยึดทรัพย์สินกว่า 41 ล้านบาท ถือเป็นการประหารชีวิตด้วยการฉีดยาเป็นครั้งที่ 2 ของประเทศ ตั้งแต่มีการเปลี่ยนแปลงจากยิงเป้ามาฉีดยา เผยขั้นตอนฉีดแค่ 3 เข็ม ยานอนหลับ ยาคลายกล้ามเนื้อ และยาหยุดการเต้นของหัวใจ
   
    วันนี้ (24 ส.ค.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เรือนจำกลางบางขวาง ได้ทำการประหารชีวิตนักโทษคดียาเสพติดรายสำคัญ 2 ราย มี นช.บัณฑิต เจริญวานิช อายุ 45 ปี และ นช.จิรวัฒน์ พุ่มพฤกษ์ อายุ 52 ปี นักโทษคดียาเสพติดรายใหญ่ ซึ่งถูกจับกุมพร้อมของกลางยาบ้า 100,000 เม็ด โดยประหารชีวิตด้วยการฉีดยาพิษในแดนประหาร และถือเป็นการฉีดยาพิษประหารเป็นครั้งที่ 2 หลังจากที่ได้มีการแก้ไขประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 16) พ.ศ.2546 มาตรา 19 เปลี่ยนการประหารชีวิตจากการยิงเป้ามาเป็นฉีดยา หรือสารพิษให้ตาย
   
    ทั้งนี้ ขั้นตอนก่อนประหารชีวิตดังกล่าว หลังฎีกาขอพระราชทานอภัยโทษตกมายังกรมราชทัณฑ์ เรือนจำจะปกปิดเป็นความลับ จนกว่าจะเก็บนักโทษทั้งหมดเข้าเรือนนอนในเวลา 15.30 น.จากนั้นเรือนจำจะเบิกตัวนักโทษที่ต้องรับโทษประหารชีวิตออกมา และแจ้งให้ทราบถึงผลฎีกา เพื่อให้เขียนพินัยกรรมสั่งเสีย หรือให้โทรศัพท์สั่งเสียกับญาติพี่น้องก่อนการประหารชีวิต 1 ชั่วโมง จากนั้นเรือนจำจะจัดอาหารมื้อสุดท้ายให้แก่นักโทษ และนิมนต์พระสงฆ์วัดบางแพรกใต้ เข้ามาแสดงธรรม เมื่อถึงเวลาจะนำนักโทษประหารขึ้นรถ และนำตัวเข้าสู่แดนประหาร ซึ่งก่อนเข้าสู่แดนประหาร ผู้คุมจะนำนักโทษเข้าสักการะศาลเจ้าพ่อเจตตคุปต์และกราบไหว้ต้นโพธิ์ 3 ต้น หน้าแดนประหาร จากนั้นจะนำตัวนักโทษเข้าสู่ห้องฉีดสารพิษ และปิดตานักโทษด้วยผ้าดำ รวมทั้งให้นักโทษถือดอกไม้ธูปเทียนและหันหน้าไปทางวัดบางแพรกใต้ ที่อยู่ติดกับแดนประหาร
   
    ส่วนขั้นตอนในแดนประหาร เรือนจำจะยังคงล่ามโซ่ตรวนไว้ และให้นักโทษนอนบนเตียงประหารชีวิต ซึ่งมีผ้าขาวสำหรับห่อศพวางรองอยู่ และทำการขึงแขนนักโทษให้ติดกับเตียงทั้ง 2 ข้างในท่ากางแขน และนำเข็มฉีดยาปักไปที่ข้อมือทั้ง 2 ข้าง ทำการฉีดยาจำนวน 3 เข็ม เข็มที่ 1 คือ ยานอนหลับ เข็มที่ 2 เป็นยาคลายกล้ามเนื้อ และเข็มที่ 3 คือ ยาหยุดการเต้นของหัวใจ โดยขั้นตอนการฉีดยาประหารชีวิตจะใช้เวลาประมาณ 25 นาที จากนั้นแพทย์และคณะกรรมการ ประกอบด้วย ผู้ว่าราชการจังหวัด หรือผู้แทนอัยการจังหวัด ผู้กำกับการสถานีตำรวจ ผู้บัญชาการเรือนจำ ผู้แทนกรมราชทัณฑ์ จะตรวจสอบว่า นักโทษประหารเสียชีวิตตามคำพิพากษา จากนั้นนำศพนักโทษบรรจุในโลงเย็น ซึ่งมีความเย็น -18 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 12 ชั่วโมง ก่อนจะให้แพทย์ตรวจเป็นครั้งสุดท้าย และให้ญาติรับไปบำเพ็ญกุศลในวันรุ่งขึ้น
   
    สำหรับ นายบัณฑิต เจริญวานิช และ นายจิรวัฒน์ พุ่มพฤกษ์ กับพวกอีก 3 คน ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจกองบัญชาการตำรวจปราบปรามยาเสพติด (บช.ปส.) จับกุมได้เมื่อวันที่ 29 มี.ค.2544 พร้อมของกลางยาบ้า 114,219 เม็ด ต่อมาศาลอาญาพิพากษาประหารชีวิต นายบัณฑิต และ นายจิรวัฒน์ อีกทั้งคณะกรรมการตรวจสอบทรัพย์สิน สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด (ป.ป.ส.) มีมติให้ยึดอายัดทรัพย์สินของนายบัณฑิต และนายจิรวัฒน์ จำนวน 73 รายการ รวมมูลค่าประมาณ 41,666,289 บาท
   
    ก่อนหน้านี้ ราวเดือน ม.ค.2548 กรมราชทัณฑ์ได้ดำเนินการประหารชีวิตแบบใหม่ด้วยการฉีดยา ให้กับนักโทษรวม 4 ราย คือ 1.นช.บุญลือ นาคประสิทธิ 2.นช.พันพงษ์ สินธุสังข์ 3.นช.วิบูลย์ ปานะสุทธะ ซึ่งนักโทษทั้ง 3 คน ต้องโทษคดียาเสพติด โดยเมื่อวันที่ 31 พ.ค.2541 เจ้าหน้าที่ตำรวจได้จับกุมจำเลยทั้ง 3 คน ฐานร่วมกันผลิตเมตแอมเฟตามีน หรือยาบ้า จากการตรวจค้นพบอุปกรณ์การผลิต พร้อมกับยาบ้า จำนวน 115,800 เม็ด ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ประหารชีวิต จำเลยทั้ง 3 อุทธรณ์ขอให้ลดโทษ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยทั้ง 3 คน ฎีกา แต่ศาลฎีกาพิพากษายืน
   
    ส่วนนักโทษคนที่ 4 คือ นช.พนม ทองช่างเหล็ก พฤติกรรมความผิด เมื่อวันที่ 13 มิ.ย.2542 จำเลยใช้อาวุธปืนยิงนายแสงชัย ทองเชื้อ ผู้ตายจำนวน 4 นัด ขณะนั่งรับประทานอาหารร่วมกับพวก ที่ตำบลวิชัยใต้ อำเภอสวี จังหวัดชุมพร เจ้าหน้าที่ได้จับกุมและแจ้งข้อหาฆ่าผู้อื่นโดยไตร่ตรองไว้ก่อน จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษาให้การประหารชีวิต ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ศาลฎีกาพิพากษายืน

ขอตอบคำถามแบบคร่าวๆนะครับ เพราะข้อเท็จจริงมีเท่านี้

การมอบเงินค่าเลี้ยงดูบุตรให้แก่ผู้เป็นแม่ ถ้าไม่ทำหลักฐานไว้เป็นหนังสือ ก็จะพิสูจน์ยากนะครับ แต่หากบุตรทราบถึงเรื่องนี้อาจจะให้บุตรเป็นพยานในศาลได้ ว่ามีการส่งมอบเงินค่าเลี้ยงดูบุตรไว้ให้แก่แม่แล้ว กรณีนี้ใช้ได้หากถูกฟ้องเรียกค่าอุปการะเลี้ยงดูบุตรครับ

ส่วนการฟ้องคดีนั้นแยกเป็นประเด็นได้ 2 ประเด็นครับ

กรณีแรก คือ ตั้งเรื่องฟ้องเรียกคืนเงินที่ส่งมอบให้แก่แม่ไปในฐานที่เป็นเงินค่าเลี้ยงดูบุตร ซึ่งหากแม่นำไปใช้หมด ผู้เป็นพ่ออาจใช้สิทธิเรียกคืนได้ครับ เรื่องวิธีการตั้งเรื่องฟ้องคดี คงต้องปรึกษาทนายความแบบจริงจังครับ (และอาจมีค่าใช้จ่าย)

กรณีที่สอง คือประเด็นเรื่องการจำนองที่ดินที่มีชื่อบุตร (อายุ 18 ปี) นั้น ผมเห็นว่าไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ครับ เพราะว่าเจ้าพนักงานที่ดินคงต้องขอหลักฐานคำสั่งศาลในการจดทะเบียนจำนอง เนื่องจากนิติกรรมจำนองที่ดิน ผู้เยาว์ไม่อาจทำได้โดยไม่มีคำสั่งศาลครับ คงเป็นการนำโฉนดไปวางเป็นประกันหนี้เงินกู้มากกว่า ซึ่งน่าจะต้องตั้งประเด็นไปในเรื่องของการฟ้องเรียกคืนโฉนดที่ดินครับ เว้นแต่มีการขออนุญาตจากศาลโดยชอบแล้ว การจำนองก็ย่อมชอบด้วยกฎหมายครับ การฟ้องเพิกถอนสัญญาจำนองที่ชอบแล้วย่อมกระทำไม่ได้ครับ

เนื่องจากเหตุน้ำท่วมใหญ่ โรงงานหลายๆโรงงานมักประสบปัญหาเรื่องการส่งมอบสินค้า

ดังนั้นผมจะมาบอกเล่าข้อมูลเกี่ยวข้องกับกฎหมายในเรื่องของการซื้อขายสินค้าในช่วงที่น้ำท่วมนี้ครับ

สัญญาซื้อขาย ประเภทที่เป็นการสั่งซื้อสินค้าจากโรงงาน/ห้างร้านต่างๆ โดยทั่วไปมักจะกระทำกันในรูปแบบของการทำคำสั่งซื้อ (ออก PO) และผู้ขายก็จะจัดส่งสินค้าและเรียกเก็บเงิน (มีเครดิตหรือไม่ก็ตาม) ส่วนมากก็จะไม่ได้มีการทำสัญญาซื้อขายกันไว้โดยชัดแจ้ง แต่มีเงื่อนไขต่างๆระบุในใบคำสั่งซื้อ

ลักษณะของการซื้อขายรูปแบบนี้ กรรมสิทธิ์ในสินค้าจึงยังอยู่กับผู้ขายจนกว่าผู้ขายจะได้ส่งมอบสินค้าให้แก่ผู้ซื้อแล้วเสร็จ

ดังนั้นในกรณีที่สินค้าเสียหาย หรือสูญหายเนื่องมาจากน้ำท่วม หากผู้ขายยังไม่ได้จัดส่งสินค้าก็ยังคงมีหน้าที่ตามสัญญาซื้อขาย คือ ส่งมอบสินค้าให้แก่ผู้ซื้อกันครับ กรณีนี้ยังไม่ได้พูดไปถึงเรื่องค่าปรับต่างๆ ตามที่ได้กำหนดกันไว้ในสัญญาซื้อขาย ซึ่งต้องไปว่ากันตามข้อสัญญาอีกที (ในกรณีที่ได้ระบุกันไว้ในเรื่องค่าเสียหายโดยชัดแจ้ง)

อย่างไรก็ตาม เหตุน้ำท่วมใหญ่ถือว่าเป็นเหตุสุดวิสัยอย่างหนึ่งตามกฎหมาย การชำระหนี้ไม่ได้เพราะเหตุสุดวิสัย (ในที่นี้หมายถึง ส่งมอบสินค้าไม่ได้เนื่องจากเหตุน้ำท่วมโดยตรง) ซึ่งเป็นเหตุที่จะโทษฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ได้ เช่นนี้คู่สัญญาอีกฝ่ายอาจปฎิเสธไม่รับชำระหนี้ (หมายถึง ผู้ซื้อขอยกเลิกสัญญาได้) ซึ่งจะเป็นผลให้ทั้งผู้ซื้อและผู้ขายต้องกลับคืนสู่ฐานะเดิม เหมือนไม่ได้ทำสัญญาซื้อขายกันมาก่อนครับ

ในระหว่างคู่สัญญา การพูดคุยตกลงยกเลิกสัญญาต่อกัน หรือการตกลงกันขอเลื่อนการส่งมอบสินค้าออกไปก่อน เป็นข้อแนะนำที่ดีที่สุดในสภาวะเช่นนี้ครับ